Veda ve Acı Nida Şiiri - Bayram Tunca

Ah anam ah bugün de başım dertte
Şu içimdeki dert ızdırap deste deste
Ölüp ölüp dirilmekteyim her nefeste
Çünkü vedalaşma anı geldi herkesle

Gün gelir, bir gün ayrılırsın dostlarından
Eğer ki olmuşlarsa dost bildiklerin sırtlan
Hançerlenirsin mazidekiler gibi sırtından
Kahrolursun o vakit yapılan vefasızlıktan

Kimi kardeşlerin üzülseler de bu ayrılıktan
Kimileri dört köşe olurlar, zevk ve hazdan
Kimi ah derken, kimi oh olsun der içinden
Sanma ki yakınların gibi ağlarlar ardından

Acıdır ayrılmak sevdiğimiz bir müesseseden
Cani muamelesi görmek, beterdir ölmekten
İtikadınca vardır dersin bunda da bir neden
Esas vefasızlık değil midir? insanı kahreden

Ah nerede o kardeşlik, ah nerede o insanlık
Beşer haksızlık karşısında dahi olmuş pısırık
Bana dokunmayan yılan, bin yaşasın misali
Görülmemiştir tarihte hiç böylesinin emsali

Söyleyin bumudur kardeşlik/buna derler kalleşlik
Ah çok canımı sıkıyor tanık olduğum keşmekeşlik
Kul bilerek veya bilmeyerek ediyor kötülüğe eşlik
Tamir etmek varken bilmem ki niye tahribi seçtik

Ey Ademoğlu ağartsalar da tüm saçlarını sakalını
Bozma hakkın hatırı için asla ve katta öz vakarını
Yok etseler de buradaki akarını/kokarını/takatini
Deymez şu dünya için bozma o güzelim vakarını

30.09.2005-09.30