Veda Vakti Şiiri - Bedir Kuş

Ah şu yalan dünya ne garip
İnsanoğlu acaip ki ne acaip.
gelemedi dünyaya bir türlü galip
ve hala faniliğe talip.
Çalış-çabala, uğraş ve didin
Mal- mülk, evlad-ı ıyal ne varsa
hepsini de bırakıp gidin
denildiği dehşetli anda
ardına bile bakmadan
emir büyük yerden
biçaredir bir şey gelmez elden
boyun büker, gözyaşı döker
lakin canlanır gözünde
yaşam öyküsü teker teker.
Aldattın beni obur dünya
Ne mal koydun ne de can
Reva mı bana biçilen bu yer?
İki arşın boyu, ince ve de dar
Ne pençeresi var ne de kapısı,
birbirine benzer kabrin yapısı.
Ne ağa bilir, ne de tanır paşa
Genç ihtiyar bakılmaz yaşa
Giysileri dikişsiz, tek renktir beyazdan
Kimi de nasipsizdir dua ve niyazdan.
Veda vaktidir mevtaya ya da şehide
Toprakla örtülür konulunca lahite
23.08.2016 Kocaeli