Kader diye boyun eğsek ne çare,
Ne sevgi ne ikrar kar etmez yâre,
Elbet düşer gönül o kara yere;
Yanarım da el değmemiş gülüme,
Yardan ayrı gidilmiyor ölüme...
Yeşermiyor bahar geldi dallarım,
Mecnundan da beter garip hallerim,
Toz borandır geçilmiyor yollarım;
Derdimi söylerim sazım teline,
Yardan ayrı gidilmiyor ölüme...
Seyyah gibi gezdim ömrüm tükettim,
Ağlarken gözümde yaşım yok ettim,
Derdim azdı, yar sevip de çok ettim;
Selam olsun o Antepli geline,
Yardan ayrı gidilmiyor ölüme...
Saldım enginlere allı turnamı,
Selam gitmez yollayayım zorla mı?
Felek talan etti ömür tarlamı;
Kınalar da yaksın eller eline,
Yardan ayrı kaldım dağlar deline…
Uslanmazım deli gönül divane,
Halim arz eyledim yüce divana,
Konmasın bir kere baykuş yuvana;
Düşman değil dost da güler haline,
Sevda ilaç olmaz istikbaline…
Muradım kanmadık içip badeyi,
Hak yakın edecek her hal vadeyi,
Azrail uzatma al ifadeyi;
Bakma sen yeşeren gönül dalına,
Koy şu Muradı da ahret salına…
Murat Nail Güney
15 Temmuz 2010 İstanbul. Saat: 03.33
Kayıt Tarihi : 29.7.2010 23:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Nail Güney](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/29/veda-turkusu-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!