Veda Türküsü Şiiri - Mahmut Nacar

Bir yağmur sonrası gökkuşağında
Yedi renk içinde açarız, dostlar!
Sonsuz mesafenin ilk kavşağında
Biraz nefeslenip geçeriz, dostlar!

Yolda rehber olur yıldızlar bize,
Dağlarla ovalar verir diz dize,
Gün gelir ömrümüz sığınır gize,
Makamsız, şöhretsiz göçeriz dostlar!

Perdeleri aşar gönül gözümüz,
Hikmete bürünür dilde sözümüz,
Işığa dönüşür canda özümüz,
Cihana aydınlık saçarız, dostlar!

Ne öfke, husumet, ne kin, ne garaz
Bizim gönlümüzde mekan bulamaz,
Bu deniz, bu dağlar, bu yer bize az
Daha ötelere uçarız, dostlar!

Kim teslim alırsa kutlu fermanı,
Biliriz, kesilmez yolda dermanı,
Azim destesinden yapıp harmanı
Gayelerden umut biçeriz, dostlar!

Şuur içimizde iner derine,
Ufkumuz açılır aşk üzerine,
Dünyada son bulan hazlar yerine,
Baki mutluluğu seçeriz, dostlar!

El alem çalsa da küfür telinden,
Bu iman yıkılmaz inkar yelinden,
Umudumuz o ki Rasül elinden
Cennette kevseri içeriz, dostlar!