VEDA-sızım Şiiri - Şakir Nuyan Şin

Sana can demiştim, bir nefes gibi çekip
giderken
cesedimi bırakmalısın, boş bir valiz içinde
ellerime.

okşadığın her kasaba öksüz ve piç bakıyor
ardından
susuyorum, duyuyor musun.

en çok sevdiğim yanını düşlüyor
küfrüm,
sevgi çoktan gitmiş olmalı
ama öfkem sadık ve uzak değil sol yanım
uzat elini
sana küçük bir sızı sunabilirim sadece,
gerisi, sonrası, tamamı
benim
hüzne doymaz bencil yüreğim.

bu hangi kapının sancılı
çığlığı
susuyorum, gidiyor musun.

masada birkaç kırık kalem
adını kazımayı denedim
içimden
bilindik tüm yol hikayelerini hafızamdan
siliyorum
bir seni yol görüyor,
birde yanan, viran gidişin
var hala
gözlerimden silinmeyen

susuyorum, biliyor musun,
şimdi konuşsam, susmamı yeğlersin
gidişini lanetliyorum…