Veda Şiiri - Serkan Topcuoğlu

Nerede bir vedalaşma görsem
Yüreğimde depreşir ayrılığın tiz sesi
En kavi depremlere direnirken gönlüm
Uçar sürgünden sürgüne kırk kanatlı kuş gibi

Ilık ılık eserken esmer ayaz yüzüme
Parlaklarımı kırar boş sokaklar soğuğu
Bir buğu belirir göz bebeklerimde
Bilmem bu kaçıncı ilkbaharın sonudur

Kaç kırık bankların üstünde duran
Seyreder denizleri içinde yok bir tutam
Umut bitkin, gönül yorgun argın bir liman
Bir yangının ardında kalmış artık kül gibi

Yüzümde belirir bitap'ın izleri
Başlıyor durmaksızın sinir krizlerim
Ruhum donuk,eller taş, morarmış bileklerim
Kasvetli bir geceden seyredip derinleri

Dalıp dalıp ne kâbuslar görürüm
Sıkışır göğsümün kafeslerinin düğümü
Kırılan bir kilit, uçmak ister kuş göğe
Çıkıyor içinden ruh, beden düşer makbere
Yalın bir sevda yeli serpiştirdi toprağı
Çıkmaya kalkışsam kuru toprak kaskatı

Hicran değmiş kalpler kesilir kara zindan
Çünkü ölüm, tüm hayata muktedir
Göçüp gideceğim külfetli bir dünyadan
Ardımda bıraktığım bir kaç şiir uktedir.

Bir şiir oku ve bir şiirle hüzünlen
Bir şiir oku, belki toprak gülümser
Ve bir şiirle hüzünlen ve bir şiirdi yüzün hep
Ve bir şiir dökülürdü dudaklardan hüzünle