Veda. sen de mi veda ediyorsun dur ...

Ya güneş te küserse bana
bulut vermezse güneşi
ya arayıp ta bulamasam yalnızlığımı da
nereye böyle
dur gitme
aceleyle

hayatım sen de mi gidiyorsun
nereye böyle aceleyle

sen de mi veda ediyorsun yalnızlığım
dur gitme

trenle git bari
her istasyonda dur
bilirsin yolculuklar içinde
en sevdiğim tren yolculuğu/dur

ya da gemiyle git
her limanda bir sevgili beklesin beni

sıcak iklimlerde
dört mevsimin yaşandığı her yerde
denizlerin o gizemli koyu mavi koylarında

sevgili olsun deniz bana
sarılıp uyusun kollarımda

yakamozlar da olsun
met cezir de
varsın hercai olsun
gitsin gelsin
ben beklerim dönüşlerini

gittiğim yerde ya yalnızlığımı da bulamasam
güneş bana küserse
rüzgârlar ya taramasa artık saçlarımı

ne defter ne kalem
ne masam
bir gün onlardan da yoksun kalırsam

gitme
dur
gitme
gitme hayatım
gideceksen de
trenle git

terkedilmiş
trenlerin bile transit geçtiği
unutulmuş
insansız
adsız sansız
rüzgârların sorgusuz sualsiz dolaştığı
ıslık çaldığı
her düzlükte
her boz/lukta
ve her istasyonda dur

2/Elkim/2010/Certesi/Bodrum