Veda Sahneleri Şiiri - Yorumlar

göçen annelere rahmet, yaşayanların ellerinden öperim.

Uzun olmasına rağmen sonuna kadar okuyabildiğim ender şiirlerden biriydi.
(şiirde kültür eğer bilgi verici ve anlatıcı durumuna gelmişse şiiri takdir ederim,önemli sorular da soruyorsa insanı düşündürüyorsa kaymaklı kadayıf gibi olur.)
Şiir kültür bilgi vermiyorsa,kültürsüz bilgisiz bir şiir olur sorularda sormuyorsa öğrenmeğe niyeti olmayan bir şiir olur.Buna da boşa kürek çeken şiir desek yeridir.

Cümle ehli imanın göçmüşlerine Allah tan gani gani rahmetler dilerim.

sanırım ölüyorum

çünkü sanırım annem ölüyor

ellerim kurumaya başladı yalnızlıktan yavaş yavaş

gözlerimin nemi yeşertemiyor içimin gazellerini


sabahın bin cıvıltısına

yeryüzünün su kokusuna aşina değilim

saydam geçirgenliği bir duvar oldu ruhumun

çarpıyor ve sanırım ölüyorum

sanırım annem ölüyor


veda bakışlarında

hicran sözlerinde tükenip duran kalbim

artık çok esnek

çok katlanabilir kağıttan bir kuş


ve annem

içimin ormanında daim ceylanım

seni sereserpe tekdüzeliğime yoldaş ettiğim zamanlar

bitiyor mu

ne

neden bunca veda

niye bu hüzzam bakış

burdayız

ve dünyayı çiğnemeye devamdayız

sensiz hangi depremi karşılasın göğsüm

hangi yağmur ıslanmaya değer


yüzümün incecik kıpırtısına bakılırsa

ve hüznümün devasa açlığına

ölüyorum sanırım

çünkü sanırım annem ölüyor


getir bana şimdi melek

sesimi ödünç verdiğim sineyi

sütünden iman emdiğim

göğsünde hazan söndürdüğüm memeyi

getir beni annemden

dünyanın içine koy

yeryüzü yüzüme çığlıklar çizsin şimdi

nefesimde kızıl ceninler büyüterek

ölüyorum sanırım

çünkü düşlerimde bir anka yandı

rüyamın gözesinde serin sular çağıldadı gözlerimden


derdest et şimdi beni melek

ruhumu fersiz sonlardan koru

kanatlandır kalbimi

sar beni merhametin pamuğuna


çünkü melek

sanırım ölüyoruz

bütün anneler ölüyor

bu gün sıra benimkinde

@..

Evet bu şiir uzun; uzun olmasına da, bizler de çoğumuz ezber gibi okuduk bitirdik şiiri Birkaç söz kaldı aklımızda bir kaç değişik söz. Oysa bu şiiri o tok sesiyle, tane tane vugulayarak; İbrahim Sadri okusa, nasıl olur acaba?Çok güzel olur. Bu şiiri, ondan dinlemeli. Bir kereyle yetinmeden, gözlerimiz yaşararak hüzünlenerek, takdirle; işte şair, işte şiir diyip düşünerek. Bu vesileyle şiir de rengini dilini bulsa. Şaire ve annesine huzur içinde nur içinde yatsınlar diyor, rahmet diliyorum.

Alır karanlığı gökler hanemizden
Hanemiz deryaya karşı
Köpük köpük saflar yürür Karadeniz'den
Bu bir tevekkül savaşı

En son ümide izin bitti
Gözler karabiber
Akşam kılındı, yasin bitti
Anamla beraber

Selaya tırmanır bu ezan
Ölüm kaç basamak
Görünür alnımıza yazan
Bir görünmez parmak
Yok yok böyle konuşmaz insan
Nedir bu yüz asmak
Hele baba bu nasıl lisan
Ne söyler bu susmak

Ben bu şiirde kanser olan annesini ağır ve acılı bir şekilde son yolculuğuna uğurlamaya hazırlanan inançlı bir evlâdın tevekkül mücadelesini görüyorum.Tevekkül bir manada olmak ya da ölmek meselesi.Ölmeden ölmek.Ölüm karşısında tevekkül yani ölüm karşısında ölüm.Bir annenin kaybından daha trajik olan bu bence.Şiirle var olmak değil de şiirle olmak.Şiiri oluşumuzun aracı kılmak.İşte bu noktada şekil, teknik, kurgu, kafiye şu bu ve hatta şiirde biter.Çünkü başka bir âlemin kapısına gelinmiştir.Ömer Lütfi Mete'ye bütün analar kadar mübarek anasına ve bütün mü'minlere rahmet dilerim.Şu karanlık günlerde onun gibi bir akl-ı selime ne çok ihtiyacımız var.

'Anamın teninde sır belirdi; kanser.....'

Ömer LÜtfi Mete'nin Ö-LÜ-M haberini bir Olağan Şüpheli'den almıştım..ÖLÜM adını verdiği şairin bu şiirine yorumunu merakla beklemekteyim sıradışı şüphesiz arkadaşımızın..

Gelelim benim yorumuma;

Aile bireylerinin kaybını, acısını anımsatan her kelime, nota, figür bizlere mübarek gelir oldum olası, benim de anımsadığım bir kaybım varken bana da mübarek gelmesi doğaldır elbet.
Ancak, daha iyi şiirleri olduğunu bildiğim şairin bu anımsatma ile prime ihtiyacı olmadığını bildiğimden seçimi ve seçicileri, en az ufo görmüş kadar yadırgadım...

Saygı ile..
Şairimiz Ömer LÜTFİ METE, analarımızın son görüntülerini, şiirin gizemli dilşyle sunmuş bizlere. Hıçkırık düğümlerini yutkunarak okudum.:

1) Sualdir annemin kaşı.
2) Alır karanlığı gökler hanemizden.
3) Bir gam eser şimdi yamaçlardan.
4) Efkar yüklenmiş babalar.
5) Pencerem bir kasvet işler

Bu güzel şiire, antoloji.com/da kayıtlı 'Ana Kucağı' başlıklı şiirimin birinci kıtasıyla eşlik etmek istiyoru:

' Mutluluğun ikiz doğurduğu yer,
' Ana kucağıdır ana kucağı.
' Güven ordusunun oturduğu yer,
' Ana kucağıdır ana kucağı.
......................
.....................
*Nadir ŞENER HATUNOĞLU: matematikçi-bilim uzmanı*

Anne! Senin için yaş akıtmayan göz yok.

Toprağın bol, mekanın cennet olsun şair.

Şair anasını anlatan içli bir mektup yazmış.Şiir daha başka bir şey,nasıl diyordu Lara Hanım:'şiir yur,yıkar,arındırır,güzelleştirir,ağlatır,güldürür illa da yürek söker,boğazınıza paslı bir hançer bırakır söz düğününden...'

beni arabesk şarkılarla büyüttüğün için teşekkür ederim anne...

hüzün gözlü kadınları sevdim sayende....

...............