Veda Reddiyesi Şiiri - Özkan Büyükburçoğlu

VEDA REDDİYESİ

Gitmek kolay;
Değildi dostum,
Elbette bir nedeni vardı gittiysem.
Ben bir korkuluk değildim ki ekin tarlasında,
Mevsimsiz gideyim,
Ben kardan adam değildim,
Mevsimsiz eriyeyim
Elbette bir nedeni vardı gittiysem.

Mühim olan dönüp ardına bakmamak; sa
Ardımı sana hiç dönmedim,
İçimde seni hiç öldürmedim
Bu cinayeti hiç işlemedim.

Acı çekmeden;
Ülkeleri fethedemezsin,
Kıtaları keşfedemezsin,
Bir gülü toprakla buluşturamazsın,
Acı çekmeseydim sende herkes gibiydin.

Dur! Hiçbir şey söyleme!
Zaman keskin diliyle kulağıma fısıldar zaten,
Bir ayna gibi akseder olanlar,
Bir duvar,bir duvar gibi örülür umutsuzluklar,
Sensizlik çok şey söyler zaten.

Sensizliğe koşa koşa gitmedim,
İnsan ayrılığa koşarak gider mi?
Boğulacağın denizlere,
Yanacağın ateşlere,
Pervane gibi,
Koşa koşa gidermi;

Heyhat! Bak ki
Zembereği boşalmış bir saat gibi,
Kıymetsiz dönüyor zaman;
Katili oluyorum takvim yapraklarının,
Vakitsiz pişmanlıklarla.

Sevsemde seni sevmedim dediysem,
İçimdeki kimsesiz çocuğun utangaçlığı,
Kalbimin zenginliği,
Dilimin fakirliğinden.

Güzel dualar ettim giderken,
Çekince üstüme gece karanlığını,
Yalnızlığımla üşürken titrerken,
Toprağa gömdüğüm sümbül soğanı yeşersin diye,
Güzel dualar ettim giderken.

Gördüm ki dualarım aks etmiş,
Yankı bulmuş, yolun açık ve aydınlık olsun
Güzel insan.