Bu bir veda mektubu
Şiirlerimle ve sevgimle rahatsız ettiğim son gece
Sensizliğe daha da alışacağım gün geçtikçe
Turuncunun anlamı hep sen kalacak ama
Turuncuya koşmayacağım gördüğüm yerde
Belki MFÖ çalacak kulağımda ama
Şarkıları ezbere bilmeyeceğim bundan sonra
Tarihleri unutacağım mesela
Ne Temmuz ne Ağustos mühim değil
Geçmiş çalsa da kalpte, geleceği duyacağım
Unutamayacağım belki ama artık hatırlamayacağım
Boşa kürek çekmek demekmiş sevmek, anladım
Mutluluğun hem uzağında hem içinde karmaşığım
Şehirlerin de anlamı kalmayacak bana
Aynı gökyüzüne bakarken gülümseyecek olmam başka
Hayatıma giren çok insan olsa da
Beni en çok senin değiştirdiğinin farkındayım
Teşekkürlerimi sunarım
Ve ben belki Attila İlhan olacağım
Seni hatırlatanın çenesini değilse de kalbini kıracağım
Okuyorsan şayet diyorsun ki aylar geçti yeni mi
Benim için her gün geçmek bilmeyen saatlerdi
Şiirime konu olduğundan dolayı müteşekkirim
Artık gökyüzünün şeffaflığında gizliyim
Ben,
Kalbi pencere dışında bir asiyim.
Kayıt Tarihi : 28.11.2022 01:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!