Veda Mektubu Şiiri - Murat Nail Güney

Delişmen sevgiler büyütürüm içimde
Kuşkulara, korkulara boyun eğmeyen.
Özgürdür seven yüreğim, prangaları sevmez,
Dar kalıplara sığmaz sevdamın gölgesi bile,
Olmayacak hayal bizimkisi güzellik,
Ne kadar çabalasak o kadar nafile…

Aşk, tomurcuk kırmızı güllere benzer,
Önü ardı sevgi ise, yaşamaya değer,
İnsan yüreği kadar büyük değildir
Yaşamayı düşündüğün hiçbir yer.
Umut demek, unut demek mi ey yar?
Sev ki sevilesin sıradağlar kadar.
Aynalarda güzelse de elin, yüzün, endamın,
Kışın habercisidir her gelen sonbahar…

Bulut-bulut geçiyor gözlerimden mavi,
Yakamdan düşmüyor eksik kalan çocukluğum,
Belki ondandır böyle dalıp gidişim ufka,
Ondandır gönlümdeki kendime yokluğum.
Sormuyorum sana gördüğün ben miyim diye,
İnsanlığa hasret kaldım insanlar içinde…

Elimi tutma sakın, yaslanma omzuma hiç,
Sen bu sevda yangınında ateşlere düşme,
Gözlerimde arama cevabını soruların,
Çok istesem de senin olamam belki yarın…

Mutluluk girmesin artık rüyalarıma bile,
Ben sevda limanından çoktan demir aldım,
Susuz kaldım deryalarda, çatlarken dudağım
Yelkenlerimin ipini rüzgara saldım.
Mesken tuttum ıslak kaldırımları her gece,
Gözyaşlarımın izi kalmasın diye yerde,
Yüzüne karşı söyleyemedim gülüm,
Elveda diyorum sana şiirlerde…

12 Mart 2017 01:30
Balat / İstanbul
Nail Usta.