Veda Mektubu Şiiri - Kenan Ziya Akbaba

Umutlar yarına kaldı
Veda mektubunu tekrar okudum
Pek şansım yok ama bu soruyu sormalıydım.
Seninle iki yabancı gibi konuşmaktansa konuşmamayı yeğlerim.
Bu sana son sorum.
Biliyorum cevabın ne olursa olsun
Sen bende var olacaksın daima.
Bende olmayı umuyorum.
Cevabın olumsuz olursa
Bir daha karşına çıkmama
Ve sana yazmama kararı aldım.
Belki zor olacak ama bunu başarmak zorundayım.
Beni istemeyenle görüşmek istemem
Gururumu daha fazla incitir.
Biliyorum dönülmez yolun başlangıcındasın.
Belki bana yine acırsın ümidiyle yaşamaya devam edeceğim.
Kırdığım ceviz çok oldu ama.
Hala beni affetmeni bekliyorum yüzsüzce.
Sonradan çok üzülüyorum ama nafile.
Tabii ki bana katlanmak gibi bir zorunluluğun yok.
Ama ne yapayım ben buyum işte.
Şüpheci diline sözü geçmeyen kaba kırıcı
Ama sensiz yapamayan adi herifin tekiyim.
Cevabını bekleyeceğim.
Umarım en azından cevap yazmaya değer bulursun.
Dediğim gibi işte balta işte boynum istersen vur şimdi.

Neden hep beynimde ve gönlümdesin neden zihnim hep seninle meşgul neden her uyandığımda seni arıyorum yanıbaşımda NEDEN EY SEVGİLİ
YA SEN BENİM GİBİ MİSİN?