Ben mecbur muyum bu Vatan’ı sevmeye, Vatan’ı ben mi kurtaracağım yoksa ben VATAN kurtaran Aslan mıyım?
Beş sene kadar önce ellerime tutuşturulan bu hayalet silahı neyin nesi..avcı mıyız temizlikçimi anlayamadım gitti…Babıali sayfaları sanki parmaklarıma yapıştı bir türlü bırakamıyorum.ben bıraksam onlar beni bırakmıyor ruh ikizim olmuşlar sanki…tabii önceleri işin acemisi olduğumdan beni baya bi cezp etti gençlik ateşimi söndürmeme yarıyordu her türlü şiddete maruz kal sakta, sanki boş kalan bir yerlerim dolmuştu..ne anne ne baba nede bir sevgili, hiç kimseye ayıracak zamanım yoktu..zaten hiç biride olmadı..olanı da fazla yaşamadı.... bir doğruluk abidesi gibi gün geç tikçe yükseliyordu bu topraklara olan aşkım..benim gibi kaybedecek bir şeyi kalmayan birisi için nüfustan silinmek kaç kişinin gözlerini yaşartacaktı..üç beş gazete üzerime atılıp saatlerce adlı tıpta bekletildikten sonra sahte bir isimle toprağa verileceğim biliyorum..ama vazgeçemiyorum bazı şeylerden..dedim ya boş kalan yerlerim doluyor…
Günler böyle ölümü kovalamayla geçerken ne olduysa belli bir dönemden sonra olan oldu.. birden sana bağlanmaya başladım,vay anasına, sanki gayya kuyusuna düşmüşüm, bir türlü çıkamıyorum…Seninle konuşurken kelimelerin ihanetine uğruyordum.... çoğunu ağzıma almayarak cezalandırıyorum şimdi...ama senden duyduklarım, her hecede bir roman havası vardı..
offf offfff seni çok özlüyorum..bunu herkesten saklıyorum..kendimden bile..
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta