Alaca bir sonsuzluk gözlerinde,
Yere serilmiş demirden merdiven.
Üstünde gidiyor kutu kutu bedenler,
Bir ahenk var yaşamdan öte telaş.
Kimi kendinden kimileri diğerlerinden,
Sorgusuz sualsiz bir savaşa sebep.
Veda edecek vakitleri yok kimsesiz,
Her giden trenden sonrası sessiz.
Yok, oluyor kalabalık anons sesleri,
Gürültüsünü duyan var mı kimseler.
Kayboldu gidiyor nice kara trenler,
Sevda umudu bu boş iskembeler.
Kayıt Tarihi : 15.2.2023 16:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!