karlara gömdüm seni can..
ocaklara,şubatlara gömdüm..
aynalarından sildiğin
gül pembesi,şarap rengi izlere..
zamanda takılı kalan
bir kaç suçlu geceye.
şimdi dönüyorum ait olduğum yere..
artık yalnız çıkmalıyım
bütün tehlikeli seferlere
ama yine de;
üşümemen için bıraktım yüreğimi
sırtındaki ceketin,sol üst cebine..
Kayıt Tarihi : 21.6.2006 09:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

dönmeyen aşığın yolunu bekler
her garipsi ayakizi kar içinde
yalan yeminlerin şahidi çiçekler
karlara gömmüş gibi yapıp şiire gömmüşsün
tebrikler
Yola çıkılınca geriye dönülmemecesine kuşanılmalı aşk.
Bütün aşkları giyinip gitmeli insan diye düşünüyorum.
Bence sol üst cebe koyduğun yüreğini de yanında götür.
Çıktığın tehlikeli seferde sana çok lazım olacaktır.
Güzel şiirini ve çabanı kutlar ; başarılar dilerim
TÜM YORUMLAR (3)