Veda Etmem Bu Aşka Şiiri - Münevver Arslan

Bekledim seni sabırsızca, günlerce, haftalarca…
Gece gündüz demeden bekledim.
Ama gelmedin sadece giderken “sabret! ” dedin.
Dediğin gibi de oldu sabrettim, bekledim.
Ama ne veda ettim bu aşka
Ne de isyan ettim yalnızlığıma.
Çünkü istesem de yapamazdım ki,
Ne vedalar içerisin de bir veda olup gidebilirdim.
Ne de isyanlar içerisine karışıp isyan edebilirdim.
Çünkü hep sevdim seni, sevdim ve bekledim.
Ama hiç veda etmedim ben bu aşka çünkü edemedim.
Hep bekledim seni, hep bekledim.
Ne beklemeler fayda etti yüreğime,
Ne de ne zaman geleceğini bilmeden veda edememek.
Ama aşk ya işte istesem de beklemeyeceğim diyemezdim ki sana…
Vedalar içinde veda olamazdım ki.
Çünkü ben bu aşkı aklıma yazdığım kadar, kalbime de yazdım.
Hatta yazmakla kalmadım, bütün bedenime tek tek, tane tane kazıdım.
Ve şimdi dönünce bana sakın veda ediyorum deme aşkımıza…
Çünkü ben veda etmem bu aşka…