*Veda Etmeden Gitme* Şiiri - Emine Sönmez

VEDA ETMEDEN GİTME

Güneş dedim gözüne, bulutlarla kapladın,
Yaralı yüreğime, hançerleri sapladın,
Beni sevgiyle sarıp avucuna topladın,
Kor ateşlere atıp, veda etmeden gitme.

Ben gonca gül değilim, solmam- solduramazsın,
Kalbime yazdım seni, silmem - sildiremezsin,
Anladım yükün ağır, aşkı kaldıramazsın,
Beni tekrar yaratıp, veda etmeden gitme.

Yıllardır tanıdığım bu sanki sen değilsin,
Hani derdik 'bu aşka bütün dünya eğilsin',
Yürekten sevmeyenler, çektiğimi ne bilsin,
Gözlerini karartıp, veda etmeden gitme.

Biraz geç anlıyorum sözüm geçmediğini,
Keşke baştan söylesen, beni seçmediğini,
Nasıl bilebilirim aşktan kaçmadığını,
Beni aşk la donatıp, veda etmeden gitme.

Suyu bulandırırsan durulmaz akar durur,
Aşk ateşı görülmez, sinsice yakar durur,
Hayalini sardıkça, mis gibi kokar durur,
Yüreğimi karartıp, veda etmeden gitme.