Tutun! Dökülürken biraz, düşmeden daha
Sermeden can özümü yere, dalda tutun.
Vurun! Pirinç bir ok gibi, gözüne kaderin
Kör bahtımdan vurun, doyun al kanıma.
Mehr ile sargın canıma, vurduğun yeter!
Doldur! Meşrepli ateşlerin çukurlarına.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta