Veda Ederken Şiiri - Sefer Kurt

Sevdim gencecik yaşımda sevdim
Umutla bekledim ama aşkıma yenildim
Yasak aşkmış neden bu hatayı yaptım dedim
Üzüldüm ben üzüldüm candan severken
Ne olur arkamdan ağlamayın size veda ederken

İşte o aşk hep hayallerimi süsledi
Sonunda beni büyük bir yemine sürükledi
Umutlar karardıkça günler bitmedi
Göz yaşlarım hiç dinmedi gönülden severken
Ne olur arkamdan ağlamayın size veda ederken

Bu aşk uğruna canımı koydum ortaya
Eşimi dostumu silip attım bir kenara
Değerimi bilmedi benim bahtım kara
Mutsuzum bu aşk içinde yaşarken
Ne olur arkamdan ağlamayın size veda ederken

Buldum o aşktan çok daha büyük bir aşk buldum
Canım o oldu hayatım o oldu onunla yola koyuldum
Öyle çok sevdim ki onu ilk aşkımı onunla unuttum
Kader çok kötü vurdu onunla mutluluk ararken
Ne olur arkamdan ağlamayın size veda ederken

Öyle sıkı sarıldım ki ona kader aldı onu elimden
Kara topraklar aşkımı çaldı kopardı beni benden
Nasıl yanmam nasıl şikayetçi olmam böyle kaderden
Ben ağlıyormuşum hep gözlerim gülerken
Ne olur arkamdan ağlamayın size veda ederken

Bilmem ki bu dinmeyen acılar nereye kadar
Kanadı kırılmış kuş gibiyim içim kan ağlar
Ben unutamam sizi sizde beni unutmayın a dostlar
Son sözlerimi söylüyorum size çekip giderken
Ne olur arkamdan ağlamayın size veda ederken

Bu kelimeyi söylemek çok çok zor geliyor bana
Elveda dostlar elveda arkadaşlar elveda
Efsane bitti sadece adı kaldı masalda
Acılar yaşadım ben mutluluk ararken Hoşça kalın dostlar ağlamayın size veda ederken