Veda ediyorken sana bu günler
İçimden bir şeyler kopuyor sanki
Son bir buse dahi konduramazken
Hasretin şimdiden yakıyor sanki.
***
Boynunu bükerken dört adet oğlun
Hepsi kos kocaman, hepisi olgun
Hiçten sebeplerle olurken dargın
Halin beni kökten söküyor sanki.
***
Anasın ana da yoktur hiç duygun
En ufak şeylerde yaşıyon bozgun
Etrafta olanlar vicdansız, azgın
En güçlü bendimi yıkıyor sanki.
***
Açmadın gözünü indirdin perde
Eleştirdin beni her an her yerde
Elveda var sözü belki kaderde
Kalbime bir hançer sokuyor sanki.
***
Adımda saflık var İsmetim, İsmet
Rabbim nasip etmiş bak seni kısmet
Ne ıstırap çektin, ne gördün zulmet
Azrail yanına çekiyor sanki.
26.12.2015
21.31
Kayıt Tarihi : 27.12.2015 20:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Develioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/27/veda-ederken-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!