Dağ gibiydi yıkılmazdı sevdam
Toprağın yağmura sevdası gibi
Gönülden tutsak ama onurlu
Bulmak için her gece karanlıkta seni
Hüznün ekseninde döner dururdu
Ağlasan ağlardım inan sebepsiz
Yaran kanar benim içim parçalanırdı
Yıldırımlar düşerdi senden
Eteklerim tutuşurdu aşkından
Gidemem ki gitsem yüzüm sende kalırdı
Gitme eksilmesin kulağımda sesin
Yerin ayrılmış olsa da ayrılık treninde
Adın yüreğime kazılı duvarda resmin
Daha ben sana veda edemedim ki
Yağmur yüklü bulutsun hala gözlerimde
Bir sözle alıp başını gidecek misin
Kurda kuşa bırakıp bu sevgisiz kenti
Nasıl bir vurgun bu nasıl imtihan
Ateş olup yaksaydın zirvelerimi
İçimdeki yalnızlık vurulur mu vursam kendimi
29.11.2011
Kayıt Tarihi : 30.11.2011 17:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)