Veda Edemedim Şiiri - İsmet Develioğlu

Veda Edemedim

Veda Edemedim

Ayrılık zamanı geldiği anda
Boğazımda düğümlendi sözcükler
Yatıyorken sessiz, sakin odanda
Kıyamadım uyandıramadım.

Seyrettim seni son defa
Rabbim'in yarattığı en güzel varlık bilip
Saçlarına dokunmak istedim olmadı
Dudakların, yanakların davet eder gibiydi olmadı
Sadece heykel kesilmişcesine bakıyordum ha bire.

Sildim yanağımdan süzülen göz yaşlarımı
Suya kesti yıllar önce verdiğin mendil
Sonra topladım bütün cesaretimi
Sadece son nefesimi veren bir can gibi
Fısıldadım kulaklarına elvada diye.

Kıyamadım, uyandıramadım, doyamadım seyretmeye
Terk ettim odayı bilmeden varacağım menzili
Götürdüğüm: Yüreğime kazdığın anıların
Bir de kokunun sindiği mendil.

05 9.2016
13.43

İsmet Develioğlu
Kayıt Tarihi : 5.9.2016 13:50:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İsmet Develioğlu