Veda Edemeden Şiiri - Salihanur Bilge

Soğuk bir kış günü
Ölüm haberin geldi
İçim buz kesti anne
Dışarda diz boyu kar
Kucağımda süt kuzusu bir bebek
Okula giden iki çocuk
Nasıl da çaresiz hissettim
Nasıl da ikilemde
Gurbet ne kadar zormuş
Ölüm ne acı böyle

Soğuk yüzünü öpmek
Vedalaşmak için senle
Duyduğum arzu
Aramızdaki mesafelerden
Daha büyüktü
Yüreğimden aklımdan zincirleyen
Yavrularım olmasa
Sabahı zor bekledim
O kış kıyamette bile
Yürüyerek gelebilirdim oysa

Elini tutamadım son kez
Sarılamadım nasip olmadı
Sen gitmeden bir ay önce
Maile ziyaret etmiştik seni
Bebeğimi sormuştun kimin diye
Halbuki ne kadar sevinmiştin
Varlığını öğrenince
O da öksüz kaldı benim gibi
Anneciğim senin sevginden

Şimdi bir kabristanda
Bir ağacın altında
Yetmiş yılın yorgunluğu ile
Uzanmış yatıyorsun
Çevrende eski dostların
İlk göz ağrın kızınla
Ve sevgili kocanla
Bir berzah ikliminin
Sessiz komşuluğunda
Kıyamı ve rahmeti bekliyorsun

Ocak / Şubat 2023