Veda Dokunuşu Şiiri - Murat Tuğci

Çok ağlamam bilirler
Ama ağlattın iki sefer
Pembe mavi babam derken
Bir fincan kahveye ağlattın

İlk defa elini tuttum
Veda tutuşumdu
Nasıl da bırakmak istemedim bildin
Bildin de yine ağlattın

Eline ilk defa dokundum
Sana senden bir parçaya
İlk defa dokundum vedaya dokunuştu
Diyetiydi bu hayalin son dokunuşumdu

Eline değen yüreğim dünden razıydı
Gözlerindeki ufacık bir parıltıya
İpek yanaklarındaki son iki damlaya
Aşkın diyeti olmaya dünden razıydı