Eğer anlayanın yoksa, işte O zaman zaman yalnızsın.
Bırak hissettiğin her acıların kader defterine yazılsın.
Sen ağlama isterse gözlerin senin için her an ağlasın.
Sen İçimden bir türlü uğurlayamadığım,umutlarımsın.
Bazen gözyaşlarımda karşı durulmaz güçte bir şeysin.
Bir veda busesi kondur ki, musalla taşına gidişine değsin.
Kayıt Tarihi : 9.9.2019 21:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zaimli](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/09/veda-busesi-37.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!