Veda Busesi Şiiri - Haşim Ural

dudaklarında şarap tadında bir veda busesi ve bakışlarında ıslak bir fısıltı
' günaydın 'dedi kadın hüzünle,
' denizin ardı özgürlük ve ben yalnızlık mavisi ' diye devam etti gereksiz bir şeyi eklermiş gibi
' hoşçakal ' dedi adam ve sustu.
susmak ona yakışmıyordu ama susmak en kolayıydı.
bir süre nefesini ciğerlerinde saklayarak sessizce bekledi.
söylemek istediklerini suskunluğun mezarına gömmüştü.
kadın ' gitmeliyim ' diye söylendi. pişmanlık denizinde boğulurmuş gibi.
ve gitti. ne kadar çabuk bitti.
' sadece sen değilsin ' diye düşündü ' hüzün yağmurunda ıslanan '
adam kapının hafifçe kapanırken çıkardığı tıkırtıyı duyuncaya kadar gözlerini sıkıca kapadı.
bu bir kabustu.

gözyaşlarını da yüreği gibi kelepçeleyememişti.