Gözlerimiz dalar giderdi çok uzaklara
Zamanı durduramaz, tutamazdık güneşi,
Mahkumduk, adım adım giderdik ayrılığa
Kavururdu, kahrolası ayrılık ateşi.
Sabahlara dek dolaşırdık uzun kumsalda
Tazelenirdi aşkımız, güneş doğduğunda,
Sessiz, ıssız, ayaz gecelerin son deminde
Yaşardık aşk gizemini dudaklarımızda.
Artık anılarla avutalım, kendimizi
Denize, kuma da anlatalım sevgimizi
Yağmur ormanları gibi durmaz gözüm yaşı
Bir gün, bir gün olsun, tutamadık dilimizi.
Bir güne bile dayanamazdı yüreğimiz
Yemin içtik, ayrılık olamazdı yazımız,
Biliyorduk böyle yapamayacağımızı
Yine de hatıramız oldu veda busemiz.
19.10.2004
Emin ÇELİMLİ
Kayıt Tarihi : 24.12.2013 13:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emin Çelimli](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/24/veda-busemiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!