Ben hep birinci sınıf bir roman olsun hayatım istedim ,insanlarsa beni üçüncü sınıf bir dizinin içine hapsettiler.
Izleyenler de çok şey kaybetti izlemeyenler de, ama en çok da ben kaybettim, izleyenleri de kaybettim izlemeyenleri de.
En sonunda da kendimi kaybettim. Tek varlığım kendimmişim oysa ki...
Şimdi aylar, yıllar, asırlar sonra ben, yirmi üç yaşında, yarı delirmiş aklım, tam yorgun bedenim ve tuzla buz olmuş kalbimle sana geldim.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta