Bu veda ânıdır...
Tüm şukûfelerin bahtı kara.
Bu şehirde kaç yalnız kadın var,
Kaç derin yara.
Bu veda ânıdır kısa olmalı..
Kum saati çekiliyor bak,
Deniz kumlarının çekiyor.
Bu veda ânıdır,
Bir takvim yaprağının dudağında.
Sakın yırtma eylûl yapraklarını!
Bu ân orda saklı...
Kayıt Tarihi : 12.4.2007 15:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!