Veda Akşamı Şiiri - Cemil Aygen

Bir akşam vaktiydi
Beni orda bırakıp gitti
Bir kıyı meyhanesi
Sakin bir deniz
Ve hüzünlü iki insan
Konuşmadan kaçamak bakışlar
Sanki birbirinden km lerce uzaktalar
Yada tek vücut olmuş ayrılamıyorlar
Sonra fısıltı gibi birkaç söz
Kendime ait bir hayatım olsun istiyorum
Sandalyenin hafif kımıldatma sesi
Sessizliği bozuyor
Bir şeyler daha söyleyecek gibi
Ama susuyor
Sanki ağzından çıkacak tek kelime
Onu ya uçuruma götürecek
Ya da heyecana mahkum kalbi
Kelebekler gibi uçacak
Sessizlik ve...Ayak sesleri
Uzaklaşan adımlar..Ve dönüp
Tek bir söz..HOŞÇAKAL
Akşam geceye döndü
Martılar bağrışarak çekildiler
Denizde hafif dalgalanmayla ışık oyunları var
Dalmışım....
Garson çekinerek hesabı uzattı
Bakıp..Niyeyse..yanımdaki bayanı gördün mü diyorum
Garson..Çok güzel bir hanımefendi efendim...
Gitti..Evliydik ayrıldık
Bugün veda gecemizdi..
Yeni bir hayata başlayacakmış
Garson...Bir şey anlamadım dedi
Ona bakıp...BENDE...dedim