Veda Şiiri - Özcan Günergök

Üstüne üstüne gelindiğinde
Ve kendini çaresiz hissettiğinde
Yalnız değilsin dediler
Sarılmalısın içindeki çocuğa.

Dertleştim hep yıllarca
Dosta her ihtiyaç duyduğumda.
Sığındım o yaşam kaynağına
Katran karası her yalnızlığımda.

Tükendi artık umutlar
Gayrı bu can bir başına
Yerle bir olmuş sığınağım
Gömülmüş yüreğim derin suskunluğa.

İçimde doldurulamaz bir boşluk
Çırpınıp dursan ne fayda.
Dost boyun eğmiş feleğin çarkına
Mecali kalmamış yalanlarla savaşa.

Son defa uzun uzun dinledi
Sımsıkı sarıldı yoldaşına
Yaşlı gözler ve titrek bir sesle
Veda etti hem bana, hem çocukluğa…