Toprak kokuyor yüreğim, toprak
Kavrulan duyguların altında
İçime akan kanlı yaş,
dosta veda!
………
Tam karşımda duruyor melek biblosu.
Kanatları kırılmış.
Bakıyor bana,
gözlerinde cevabını bilmediğim sorularla.
Suçlusu benmişim gibi bakıyor.
Sanki bilerek düşürmüşüm gibi.
Sen ki benim kıymetlim
Hayır! Bakma bana öyle.
……..
Selvilerde başka bir hal
Yaprakları hışırdamıyor
Hiçbir esinti vurmuyor kırgın yanlarıma
Nefessizim.
Yüreğimde bir mezar.
Şimdi her yer bana dar
………..
Hayır! Bakma bana öyle
Seni ben düşürmedim.
Bilmiyorum.
Yoksa,
Hata bende miydi ?
Cevap halen önemli mi?
Belki de her şey bir yanlış anlama
İçimi yakan da bu ya
Bugün bir veda düştü dudaklarıma, dosttan yana.
Üzgünüm.
.........................
Dost Kalemlerden İnciler
Ayrılık herzaman kordur, yakar insanın yüreğini
Gömmek kolay değildir,bir zamanın kıymetlisini
Ne yazık yollar uzanır bazen başka yönlere
Birgün unutulur hatıralar,ne kadar acı verse de..
Gök Yüzü
Fulya Aras Koca
Kayıt Tarihi : 28.3.2018 00:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Haklı olmak yetmez. Hatta haklı olduğundan emin olmak bile yetmez. Dost söz konusudur. Hani hep yanında durmaya, tutmaya çalıştığın dost. Şimdi kendi ellerinle onu yüreğine defnetmek, nasıl mümkün olsun. Tut ki mümkün. Hani onu affedemiyorsun ya peki ama ya kendini affetmek, bundan sonra, nasıl mümkün olsun. Yok mudur bir hal çaresi. Üzgünüm.
En çok finali hoşuma gitti.
"Bilmiyorum.
Yoksa,
Hata bende miydi ?
Cevap halen önemli mi?
Belki de her şey bir yanlış anlama
İçimi yakan da bu ya
Bugün bir veda düştü dudaklarıma, dosttan yana.
Üzgünüm."
Yüreğinize sağlık.
Şiirde " veda " başlığı kullanılmış ki demektir ki bizlerde dostluk kavramı çok zayıf...Bu şiirinizde güzeldi. tebrik ederim. selam sana.
TÜM YORUMLAR (19)