Ellerim usuyor.
Hazana veda ederken.
Kelimeler düğümleniyor.
Hicrana yürürken
Deli rüzgar
Savuruyor bendimi
Bir o tarafa bir bu tarafa
Çırpınan şu hecelerimi
Savuruyor yalnızlığa
Lal oldu dilim söylemez
Kalbim çaresiz
Heyhat yol bilmez
Seyreylerm sessiz
sen konus ey canan
bende takat yok
halim olurmuki lisan
çok yorgunum çok
yüreğim titredi
hazana veda ederken
bitmeyecek bilirimki
sevdan yüreğime düşerken
Kayıt Tarihi : 14.1.2018 09:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Karataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/14/veda-933.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!