Ve gün gelir, bedenin ebedi var oluşa geçmeye hazırlık yapmaya başlar.
Çok yorgun hissedersin kendini, olur olmaz gözlerin dolar durduk yere.
Hissedersin artık ölümü, sana geldiğini, senin için geldiğini bilirsin.
Ve eline bir kâğıt birde kalem alırsın, yazmaya başlarsın sevdiklerin için bir veda şiiri.
Mısraların gözyaşlarıyla dolarken, damlaların üzerine özlemini kazırsın.
Sonra uzanırsın boylu boyunca kanepenin üzerine,
Ve yumarsın gözlerini usulca dünyaya.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
