Her konuşmasında doluyor gözü,
Boğazında kaldı, çıkmadı sözü,
Ta o günden sonra gülmedi yüzü,
Hayat arkadaşı göçüp gidince!
Diyemedi acısını kimseye,
Dünya kalmıyordu, ağaya-beye,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta