Her konuşmasında doluyor gözü,
Boğazında kaldı, çıkmadı sözü,
Ta o günden sonra gülmedi yüzü,
Hayat arkadaşı göçüp gidince!
Diyemedi acısını kimseye,
Dünya kalmıyordu, ağaya-beye,
O zaman ihtiyaç olmaz bir şeye,
İnsan bu dünyaya veda edince!
Haberi duyunca kırıldı beli,
Gözleri görmedi, tutmadı eli,
İçine çağladı gözyaşı seli,
Acıyı yaşadı, inceden ince!
Bütün eller kalkıverdi havaya,
Âmin diye ses verdiler duaya,
Asla unutamaz, haftaya-aya,
Eşini, gönülden, candan sevince!
Eliyle defnetti, kendi mezara,
Azrail vermiyor işinde ara,
Artık kapanmazdı yürekte yara,
Canını kaybetti, her şeyden önce!
İncitmedi, hiçbir canlı ve kulu,
Hayatı yaşadı, hep dolu-dolu,
Her an yanındaydı her iki oğlu,
Dinmedi gözyaşı dostlar gelince!
Kabul etti bütün taziyeleri,
Hayat O’na göstermişti neleri,
Artık söz kalmadı, bundan ileri,
Dertli, söylediğin yeterli bence!
ERDEMLİ-26 Nisan 2016 Salı
Cafer AKSAY
NOT: Limonlu eski Belediye Başkanımız Sayın Mehmet Fikri ŞİMŞEK; 26 Nisan 2016 Salı günü eşini kaybetmesi ve hastanede kaldığı dönemde gördüğüm bazı hususları dile getirmeye çalıştım. Başta Başkanımıza, oğullarına ve geride kalanlara başsağlığı ve sabır diliyorum.
Cafer AksayKayıt Tarihi : 30.4.2016 12:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
NOT: Limonlu eski Belediye Başkanımız Sayın Mehmet Fikri ŞİMŞEK; 26 Nisan 2016 Salı günü eşini kaybetmesi ve hastanede kaldığı dönemde gördüğüm bazı hususları dile getirmeye çalıştım. Başta Başkanımıza, oğullarına ve geride kalanlara başsağlığı ve sabır diliyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!