Başımın üzerinde bulutlar kan ağlıyor.
Son gelişim, vedanın selamını başlattı.
Yürüdüğüm her yolda kara otlar bitiyor.
Anladım, gidişin artık çok yaklaştı.
Bu duman da nerden çıktı, ya bu sis neyin nesi
Hani sevdan bir ateş, vuslat sonsuz telaştı.
Kalmadı gülün dala, kurdun kuşa hevesi.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
hüzünlü olmuş
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta