Veda Şiiri - George Harrison

“ayrılmamız gerek” dedin,
“sakın arama beni,
ve unut..”

nasıl düşünebilirsin
böyle bir şeyi?
unutabilir mi insan
tüm kalbiyle sevdiğini?

istediği zaman durdurup,
istediği zaman
çalıştırabilir mi yüreğini?

seninle dolu bu ev,
bu sokak, bu kent..

adımını attığın her yer,
adını andığın her şey,
buram buram “sen” kokuyor..

ve.. dokunduğun her eşya,
“ben O’yum” diye alay ediyor..

Yırttım mektuplarını,
yaktım resimlerini cayır cayır..
bütün eşyaları parçaladım bir bir..
olmadı yine..

Terk ettim seninle dolu bu kenti,
bu ülkeyi..
ama şimdi anladım ki;
unutmam imkansız seni.
içimden atmak,
adını anmamak
mümkün değil..

bunu yapabilmek,
beni yok etmekle mümkün ancak..
yarın bir kaza olacak;
yuvarlandığı uçurumda,
bu kalp
nihayet seni unutacak…

(Ankara / 5 Eylül 1967)