ömrüm
güneşli bir bahar gününde
son bulsun
bulacaksa
tekmil çiçeklerle donanmış
toprak
mis gibi çiçek kokuları
sunsun
veda eden dostlarıma.
ben sonsuza yatarken
mavi gökkubbenin altında
törenim de sade olmalı
olacaksa
nasıl geldiysem dünyaya
öyle olsun gidişim de
usulca.
söz ölüm getirmez tabii
ola ki...
değindim yalnızca.
Kayıt Tarihi : 6.2.2004 14:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nagihan Karadağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/02/06/veda-81.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!