bu kadar mı koyar adama gidişin
gitmedi kulaklarımdan şahdamarı hışırtısı
pamuk ipliğiymiş ovamızdaki çınarın kökü
sieana sarısıymış düşler
aldatırmış
hayatın kadmium kırmızısı ruju
süzülmek değilmiş derdi kuğunun
dedin,
felek aman verdi
zaman yetmedi.
aslında ben hiç sevmedim
yaldızlı otel rufunda martini içmeyi
plajı
pikniği
ve caddeleri
denizde balık ölür
ormanda kurt
metropolde insan.
söylemedim sana
üniversitenin kapitone kapıları kilitliydi...
bir taş attılar bana
düştü masmavi
kırıldı yemyeşil
savruldu bembeyaz.
kuyularımda hep yakaldın beni
bir sen bildin birde ben
hep gülümsedin
bende...
aslında ben küfrederken mutluyumdum
biliyordun.
niye oynadık biz bu oyunu?
Kayıt Tarihi : 9.10.2013 23:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Özsan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/09/veda-780.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!