Veda Şiiri - Yağmur Günenç

Yanlış bir yolun
Uzayıp gitmesiyle tıkanan
Yorgun bir yolcunun
Ansızın gemiden inmesiyle
Başlıyor yaşam bu denizde.
Boğularak yüzerken karaya,
İçimde bir alabora
Kaçıyorum balıklardan
Zaten hep de kaçardım
Şaşırmayın buna.
Mavi masalın siyah sularında kaybolurken anılarım,
Geç kalınmış bir yerinden başlıyor masallarım.
Oysa şimdi ne gelen var ne giden,ne de bekleyen
Bıraktığım gibi değil sular
Soğuk,karanlık ve akşamlı artık günler.
Neden kaptan neden
Beni neden aldın o kıyıya?
Benim sularım maviydi
Artık duramam bu gemide
Yolumu bulurum bir başka kıyıya
Belki bir yerde bekliyordur benim sularımdaki kahraman,
Belki hala oradadır,o mavi kıyıda
Belki burası İstanbul,ama ben bilmiyorumdur kaptan
Bu bir veda havasıdır,
Daha çağırmayın beni kaptan.