Gidenlerin bir daha dönmediği
Gün geçtikçe giden yolcuların arttığı arafta sıramı bekliyorum...
Artık sevimli değil hiç bir yüz
Hayattaşın bile sana yabancıyken,
Ne demeli geçici uğraklara.
Kırıntılarla uğraşmak boşuna bir çaba
Seyretmekteyim hülyasını kurduklarıma kavuşan insanları.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta