Veda Şiiri - Necla Arpa Gülaçar

Gidenlerin bir daha dönmediği
Gün geçtikçe giden yolcuların arttığı arafta sıramı bekliyorum...
Artık sevimli değil hiç bir yüz
Hayattaşın bile sana yabancıyken,
Ne demeli geçici uğraklara.
Kırıntılarla uğraşmak boşuna bir çaba
Seyretmekteyim hülyasını kurduklarıma kavuşan insanları.
Acı veriyor mevsimlerin dönüşleri.
Hayattayken unutulmak acı veriyor.
Sıramı bekliyorum vedalaşacağım pek kimse kalmadı.
Yaşanmamış aşklara veda kolay olacak belki.
Sevginin ise elleri hep nasırlıydı
Dokunurken her an incitti.
Ait olmadığım bir yaşam dayatılmıştı.
Hayata imza atamadan çekip gidiyorum işte!
Sıramı bekliyorum
Biliyorum çok yakın gitmenin VAKTİ...

Ölüm melankolisi...