Bir boşluktayım duman olmuş gözlerim sensizliğin bitmez acıları var benliğimde her yanım çevrilmiş aç kurtlarla neden neden diyorum sessiz çığlıklarımda ağlıyorum kalbim Sen sen sevdiğim taptığım uğrunda bir hayatı harçadığım adının bir harfine saçının tek teline bu dünyayı yıktığım hayatımın baharını kışa döndürdün bir hayali yaşadık seninle güneşimdin kalbime doğan çiçeğimdin gönül bahçemde kopardın tüm ümüdlerimi bir mutluluk yaşadım sensizim ve bir uçurumdayım dönüşü olmayan ardıma her baktığımda gözlerin var karşımda ve artık benim doğacak güneşim olmadığını bile bile hangi sabahı bekliyorum hangi yarını dünde bıraktığım bütün kalbimi yalnızlığa yürüken sensizce sessizce veda ediyorum
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta