Veda Şiiri - Mehmet Ergül

Bir vedaya daha sıra gelir,
Hoşçakal dersin yüreğinden sessizce.
'Kendine iyi bak'dersin,
Bakamayacağından emin olduğun halde.
Gidersin.
Nereye olduğunu bilmeden.
Seviyorsun ya!
Caninın yanması,
Başının ağrısı,
Birde bölünmüş uykuların vardır artık.
Ve bir hikaye olmuşsundur.
Bir varmışsındır,
Aslında hiç olmamışsındır...

Kimse bilmez,
Anlatmaya gücün yoktur ki,
Bir veda,
Böyle bir yara,
Hangi lugatına tükürduğüm bir memleketin dili anlatabilir ki!
Kelimelere gerek kalmadan,
Sessizce içimden anlattığım,
Ve sadece 'Canım acıyor' diyebildiğim,
'Ve ölmenin başka bir şeklidir herhalde' dediğim,
Ama yüzüne söyleyemediğim,
Sen farkında olmadan terk ettiğimsin...

Şimdi,
Kocaman bir hoşça kalmak diliyorum sana.
Küfür etmiyorum.
Ve kızmıyorum.
İçimde bir hastalık var.
Şimdi ben onunla uğraşıyorum...