Ben sana veda edemedim hep geçmişte kalan yaşadıklarımız acıttı canımı
Veda lafı ağır geldi senden nasibini alamamış dudaklarıma...
Kaç kere vazgeçtim senden inan hatırlamıyorum.
İçimde her Gün artan acı,her gün biraz daha azalan ümitle besledim içimdeki sana aç sevgiyi.
Veda etmeyi hep çok istedim ve şu anda,tam karşımda ellerin başka birisinde,sımsıkı sarılmışsın.
Belkide bana inat,belkide gerçekten sevdiğinden onu.
Sen ona baktıkça ben sensizliğin içinde hapsolmuş yalnız bir köpek gibi hissediyorum.
Dudaklarımdan elveda sözcüğü çıkamıyordu.
Çıkmadıkça da ben susuyordum.
Fakat gözlerine son bir kez baktıktan sonra elveda sana elveda sevgilim.
Kayıt Tarihi : 19.1.2013 17:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Seven](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/19/veda-739.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!