Veda Şiiri - Adnan Sertel

Sopalı hastanesinde,
Nefroloji servisinde,
İçim dışım yangın yeri,
Söndürecek dermanım yok.

Camdan bulutlar görünür,
Sanki yüzüme sürünür,
Ecel kapıda görünür,
Döndürecek dermanım yok.

Yarim bir orda bir burda,
Uyu dinlen biraz durda,
Peygamber sabrı var onda,
Yüz sürecek dermanım yok.

Çoluğum çocuğum takmaz,
Ölsem gitsem dönüp bakmaz,
Omuz vermez elim tutmaz,
El verecek evladım yok.

Hemşire serum bağlıyor,
Yağmur'um Yerde ağlıyor,
Doktor bebek yasak diyor,
Bırakacak mekanım yok.

Karşımdaki amca inler,
Gelmiş oğullar gelinler,
Baş ucunda onu dinler,
Benim sesimi duyan yok.

Çeyreğim yok yarım da yok,
Ambarımda darım da yok,
Gelip hatrımı soracak,
Dost arkadaş akranım yok.

İçimde bir garip sızı,
Ağlıyorum dalıp bazı,
Yazılmış ya kara yazı,
Silecek bir bezim de yok.

Nedir halin diye soran,
Üzüntümü hayra yoran,
Gelip de yaramı saran,
Anam babam kardaşım yok.

Dönmüşüm kuru yaprağa,
Varıp uzansam toprağa,
Kabirde dahi yatmağa,
Sarınacak kefenim yok.

Ağarmış sakalım saçım,
Neydi bilmem benim suçum,
Ahirete hazır göçüm,
Taşıyacak salım da yok.

Adnan Sertel 17/09/2012