İçimdeki yar/a/dın,
gülüşünde s/ararken,
üşüyen tüm ya/rı/nlarımı,
oysa ki gülüşleri/n saklıydı,
yorgun düşen bedenim/de.
Sessizce hay/kırmanın,
adıydı Veda.
G/ittiğin gün anladım
Kayıt Tarihi : 10.3.2016 16:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!