Veda Şiiri - İsmail Özabacı

Bir tarih daha mı eklenecek şimdi
Puslu aşk defterimize
Biliyorum
Her veda bir dönüşe gebedir
Kendi içinde,
Yıllar sonra bulunan bir kayıp gibidir aşk
İşte o zaman

Yokluğumuzda paylaşıp çoğalan
Ne varsa geride
Yeniden yeşerecek zaten
Biliyorum
Her giden geri gelecek elbet
Kaderin çizgisinde
Olur bazen zikzaklar böyle...

Vedalaşmıyorum
Ayrılığın inadına senle,
Hükmen yenik başladığım
Bu aşktan
Kalbinden galip ayrılıyorum...

Ne olur?
İlk ve son diye yazılır
Şiirler sadece,
Yaşanası düşler kalır bize,
Korkma
Küçüğüz daha
Ne günler gelir umutla
Sen yeter ki Tükenme

Veda yükünü üstüme
Atıp gitme,
Altından kalkamam
Gözlerimin feri, dizlerimin bağı çözülür
Düşerim kalkamam,
Anılar rahat bırakmaz beni
Hiç bir vedaya hazır değil
Üzgünüm Kalbim

İkinci kez
Bir veda şiirimi
Bu aşka yakışan...
Yoksa zaman mı?