Veda.. Şiiri - Pelin Kahraman

Bu yağmur ilk defa umutlandırır beni,
Yağarken yağmur buğulu penceremden süzülürken suları
Ben yine elimi yanağıma koyup iç geçiririm başucunda.
Onlar süzülürken ben derin hülyalara dalarım içten içe..
Sular süzülür penceremden ve benim kalbimden;
Hep olmasını istediklerime,hep yanımda istediklerime akan yaşlar..
Bir an karşı karşıya kalmak aynada ıslak yüzümle
Ağlamayı bir hayli yakıştırmıştım kendime hüzün umutlandırmıştı beni..
Hiç kaybetmemeliydim umutlarımı gidenlere ve gelmeyenlere,
İstediklerime ve gerçekleşmediklerime..
Umutlarım filizlenmişken ıslak penceremde rengarenk açılmış gökyüzü gözlerimin bitiminde.
Bir iç çekip olmak istediğim yerde
Ve sevdiklerime elveda diyememenin hüznünü yaşıyorum yalnız evimde..
Beni hüzünle hatırlayın ve siz sevdiklerim birbirinize sahip çıkın ve sevdiklerinizden hiç ayrılmayın..

Bu yağmut ilk defa umutlandırmıştı beni..
Ve son yolculuğuma çıkarken bu yağmurlar yıkadı son buselerimi..

29.05.2011